الگوپذیری ازمعماری بومی درطراحی بناهای مسکونی گیلان (نمونه موردی روستای لیماشهرستان رودسر)

مساکن سنتی روستایی درشمال کشور، یاظاهرمتفاوت خوداقتباسی ساده ازطبیعت وجغرافیایی منطقه بوده و پاسخگوی نیازهای اساسی مردمانی هستند که فعالیت های اقتصادی وفرهنگ زیستی آنان متفاوت بادیگرنقاط ایران است. شناخت و دسته بندی صحیح گونه ای مختلف معماری می تواند دردرک بهترفضا ، حفاظت ازآن ونیز در دستیابی به شیوه ای جدیدطراحی مفیدواقع گردد. روش تحقیق بصورت تحلیلی و پیمایشی برمبنا گردآوری اطلاعات کتابخانه ای وشناخت وتحلیل هفت نمونه موردی مسکن روستایی شهررودسر(روستای لیما) می باشد. هدف ازاین مقاله بررسی پیشینه طراحی ابنیه های موجوددرروستای لیما باوضع کنونی وارائه راهکارها وطراحی نمونه مسکن روستایی باتوجه به نیازهای فعلی مردم ساکن درروستامی باشد. اقلیم وفرهنگ عمومی منطقه ونوع فعالیت های معیشتی ازمهترین عوامل تاثیرگذاردرشکل گیری کالبد مسکن بومی می باشد. نتایج حاصل ازپژوهش بیان می کند با بهره گیری ازاصول معماری بومی و بروزرسانی آنها درروند طراحی ابنیه می توان گامی بزرگ درراستای ارتقای معماری پایداروبومی همسان باطبیعت واقلیم برداشت و درواقع این روند باعث بازگرداندن هویت به مساکن روستایی گیلان زمین خواهد شد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری بومی ، مسکن روستایی ، معماری همسان بااقلیم ، روستای لیما