بررسی رابطه ابعاد مثلث عشق،گسترش خود با شمول دیگران در خود(I OS) در زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر مشهد

هدف: عشق عامل مهم تحکیم روابط زن و شوهر است. بر پایه اهمیت آن روان شناسان تعاریف متفاوتی از عشق ارائه نمودند. مثلث عشقی استرنبرگ پیچی از مقیاس های سنجش عشق است که از سه بعد شور و هیجان، صمیمیت و تعهد عشق را بررسی می کند. دیدگاه دو عاملی ارون از عشق در نظریه هیجانی - شناختی (گسترش خود) و شمول دیگران در خود (IOS) تبلور یافته است که اولین بار در ایران در پژوهش حاضر مورد سنجش قرار گرفت تا عشق را از دیدگاه هیجانی و شناختی بررسی نماید. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد مثلث عشقی و گسترش خود با شمول دیگران در خود (IOS) در زنان متأهل که در پاییز 1394 مراکز مشاوره مشهد مراجعه کردند انجام شد. روش: پژوهش توصیفی - همبستگی بود تحلیل داده ها با ضریب هم بستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد که برای انجام آن از بین زنان مراجعه کننده تعداد 142 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه اطلاعات فردی عشق استرنبرگ گسترش خود (SEQ) شمول دیگران در خود (IOS) بود. نمایش: این نتایج نشان داد بین متغیرهای گسترش خود و نمره عشق رابطه معنی داری است (P<0/01) پس همچنین همبستگی معنی داری بین نمره عشق و ابعاد آن بین مقیاس شمول دیگران در خود و ابعاد عشق و گسترش خود وجود دارد. متغیرهای گسترش خود و ابعاد عشق قادر به پیش بینی نمره مقیاس شمول دیگران در خود (فرمول در متن اصلی مقاله) با ضریب تیین 0/42 است، که متغیرهای پیش بینی 42% از تغییرات متغییر شمول دیگران در خود را تبیین می کنند. لذا متغیرهای پیش بینی اشتغال و گسترش خود قادر به پیش بین نمره مقیاس شمول دیگران در خود می باشند نتیجه گیری:با توجه به نتایج پژوهش علاوه بر این که مقیاس (IOS) با مثلث عشقی و گسترش خود هم بستگی مثبت بالایی دارد، مقیاس قابل قبولی در بررسی عشق است و پیشنهاد می گردد در تحقیقات آتی و کارشناسان استفاده شود.

کلیدواژه ها:

عشق ، صمیمیت ، شور و هیجان ، تعهد ، گسترش خود ، شمول دیگران در خود