نقش معماری در ارتقاء سرمایه اجتماعی(نمونه موردی منطقه 9 مشهد)

محیط زندگی و طراحی معماری چهارچوبی است که در آن رفتارها، هنجارها، ارزش های اخلاقی و فعالیت های انسانی شکل می گیرد. صاحب نظران ارتباطات اجتماعی را نمودی از همین شکل زندگی می دانند. لذا این تحقیق با هدف بررسی تاثیر معماری مجتمع های مسکونی بر روی ارتقاء سرمایه اجتماعی منطقه 9 شهر مشهد انجام گرفت. بدین منظور با استفاده از مطالعات میدانی،کتابخانه ای و پرسشنامه ای برای جامعه آماری به تعداد 120000 نفر بین 20 الی 60 سال و با بهره گیری از نرم افزار ،Spss نتایج حاصله نشان داد که بیشترین ضریب همبستگی( 769 /0) بین دو متغیر سرمایه اجتماعی و میزان فضای اعیانی میباشد؛ و رابطه سرمایه اجتماعی مجتمع با نحوه طراحی واحدهای همسایگی، کیفیت طراحی طبقات و تعداد طبقات مجتمع دررتبه های بعدی قرار دارند. درواقع به نظر می رسد تغییرات اجتماعی وابستگی تنگاتنگی با تغییرات محیطی دارد. به بیان دیگر می توان گفت توجه به زیرساخت های صحیح معماری می تواند زمینه ساز شکل گیری ارتباطات سالم انسانی، افزایش اعتماد عمومی،حفظ هنجارها و افزایش مشارکت های مفید اجتماعی گردد، که از آن به عنوان ارتقاء سرمایه اجتماعی نام می برند.

کلیدواژه ها:

معماری ، سرمایه اجتماعی ، مشارکت اجتماعی ، شبکه های اجتماعی ، اعتماد اجتماعی