مدل سازی رابطه بین ساختار و عملکرد اکوسیستم با استفاده از معادلات ساختاری (SEM)

یکی از راه های جامع برای افزایش درک ما از اکوسیستم به منظور احیا سیستم های اکولوژیکی آشفته، مطالعه روابط بین ساختار و عملکرد اکوسیستم است. مدل سازی معادلات ساختاری (Structural Educational Modeling) رویکرد جدیدی برای تجزیه و تحلیل سیستمی روابط موجود در اکوسیستم است که تاثیرگذاری مجمومه ای از متغیرها را بر یکدیگر به طور یک سویه، دوسویه، مستقیم و غیرمستقیم بررسی می کند. با استفاده از این روش می توان تئوری ها و فرضیات موجود در علم اکولوژی را به صورت روابط علی- معلولی ترسیم نمود و با استفاده از داده های تجربی به ارزیابی و آزمون قدرت پیش بینی و تایید فرضیات پرداخت. اخیرا این روش برای سنجش تئوری های اکولوژیکی و بررسی روابط میان ساختار و عملکرد اکوسیستم در مطالعات تجربی مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این مطالعه معرفی فرایند ساخت مدل های اکولوژیک با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری است. به این منظور ابتدا به معرفی مختصری در رابطه با فرایند اجرای مدل سازی معادلات ساختاری پرداخته سپس با ذکر مثالی برگرفته از سوابق تحقیق، کاربرد این تکنیک در مدل سازی روابط میان اجزا اکوسیستم جهت پیش بینی غنای گونه ای و تعیین نقش متغیر تولید و سایر عوامل محیطی برغنای گونه ای یک اکوسیستم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته می شود. با تفسیر نتایج حاصل از معادلات ساختاری می توان به راه حل ها و سناریوهایی جهت مدیریت و حفظ تنوع زیستی اکوسیستم های مورد مطالعه دست پیدا نمود. بنابراین استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری به منظور کشف روابط میان اجزا ساختار و عملکرد اکوسیستم ها به اکولوژیست ها توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ، رابطه علی - معلولی ، تجزیه و تحلیل چند متغیره ، رویکرد اکوسیستمی