بررسی فرآیند حذف آموکسی سیلین از محلول های آبی توسط کربن فعال به عنوان جاذب

حذف آموکسی سیلینAMX از محیط های آبی با استفاده از کربن فعال گرانولی بعنوان جاذب مورد مطالعه قرار گرفت pH مقدار جاذب و زمان تماس بهینه به ترتیب 4،0/2 گرم و 4 ساعت بدست آمد. در شرایط بهینه، داده های سینتیکی با استفاده از مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج نشان دادند که مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم بهترین تطابق را با داده های سینتیکی دارد. ایزوترم های لانگمویر، فروندولیچ، تمکین برای بررسی نتایج آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفتند و این مطالعات نشان دادند که مدل ایزوترم لانگمویر مطابقت خوبی با داده های جذبی دارد. بیشترین درصد حذف در غلظت mg.L-1 20 AMX در 4 و2 pH به ترتیب برابر با 90/906%و90/145% بدست آمد. نتایج به دست آمده نشان داد که کربن فعال، می تواند بطور موثر برای حذف AMXاز محلول های آبی بکار گرفته شود

کلیدواژه ها:

آموکسی سیلین ، کربن فعال ، مطالعات سینتیکی ، جذب سطحی