کاربرد جاذب های حاصل از زائدات کشاورزی در حذف نیترات (مطالعه موردی)

نیترات یک ماده مغذی مهم برای رشد گیاه بوده اما افزایش غلظت نیترات در منابع آب های سطحی و زیرزمینی یک مشکل محیطی جدی در جهان به شمار می رود. مطالعات نشان داد که فقط 30 تا 40 درصد کود های نیتروژنه و افزوده شده به خاک توسط گیاه جذب و بازیافت می شود و بقیه آن به صورت نیترات و آب های زیرزمینی و سطحی راه می یابد. انتخاب یک روش مناسب برای حذف نیترات از آب اغلب با چالش های متعددی روبرو است زیرا اغلب روش های موجود با توجه به نسبت هزینه به اثربخشی مناسب نبود و دارای مشکلاتی هستند. از میان روش های مختلف حذف نیترات از آب، فرآیند جذب علت سهولت اجرا، سادگی طراحی و ملاحظات اقتصادی، مناسب ترین و جذاب ترین روش برای تصحیح و بهبود کیفیت آبیاری آلودگی نیترات شناخته شده است. در پژوهش های مختلف از جاذبه های مختلف شامل جاذبه های کربنی، رسی، زئولیت، کیتوزان،زائدات صنعتی،هیدروکسیدهای دو لایه،زائدات کشاورزی و... استفاده شده است که در این تحقیق تنها به بررسی مطالعاتی که اخیراً در زمینه جذب نیترات با استفاده از زائدات کشاورزی مثل پوسته برنج، نی، پوشال،نیشکر، کاه گندم،باگاس چغندرقند و... در طی سال های 1390 تا 1394 و (2010 تا 2015) صورت گرفته پرداختیم.در بیشتر این پژوهش ها pH به عنوان یک عامل تعیین کننده در میزان جذب مطرح می باشد با افزایش pH افزایش زمان ماند و افزایش دوز مواد جاذب میزان جذب افزایش می یابد. اکثر مطالعات با استفاده از زائدات کشاورزی مختلف و حذف نیترات در صد حذف متغیر را از 10 تا 94/5 درصد نشان داده اند و حداکثر بازده جذب نیترات در محدوده pH اسیدی (pH و 5 و6) صورت می گیرد. در زمینه حذف نیترات موادی مانند پوسته برنج، خاکستر هسته خرما و نی اصلاح شده بیشترین میزان حذف را داشته اند (حذف بالای 90%) بیشتر تحقیقات انجام شده به صورت پاپلوت بوده و در سطح صنعتی مورد آزمون و بررسی انجام نشده است و نیاز به اجرا و استفاده از این مواد در تصفیه یک تصفیه خانه فاضلاب صنعتی و بررسی ابعاد اقتصادی و کارآیی آن ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

جذب ، نیترات ، زائدات کشاورزی ، اب های الوده