رابطه سبک های مقابله ای با مقیاس های بهزیستی ذهنی دربین مادران دارای کودکان استثنایی و عادی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده با مقیاس های بهزیستی ذهنی در بین مادران دارای فرزند استثنایی و فرزند عادی انجام شد. روش: در پژوهش حاضر که از نوع همبستگی است، 400 نفر از مادران دارای کودکان استثنایی و عادی به روش نمونه گیری تصادفی ساده و چند مرحله ای انتخاب شدند و به مقیاسهای سبک های مقابله کوهن، مقیاس های بهزیستی ذهنی که شامل رضایت از زندگی دینر و برنامه عاطفه مثبت و منفی واتسون است ،پاسخ دادند. یافته ها: نتایج بدست آمده از طریق تحلیل ماتریس همبستگی نشان داد که در هر دو گروه مادران، رابطه بین سبک مقابله مسأله مدار با رضایت از زندگی و عاطفه مثبت، مثبت و با عاطفه منفی، منفی و معنادار بودند. همچنین در دو گروه رابطه بین سبک مقابله هیجان مدار با رضایت از زندگی مثبت و غیرمعنادار و با عاطفه مثبت و عاطفه منفی، مثبت و معنادار بود. و در دو گروه رابطه بین سبک مقابله اجتنابی با رضایت از زندگی و عاطفه مثبت، مثبت و معنادار وبا عاطفه منفی، منفی و غیرمعنادار بود. نتیجه گیری: بین سبک مقابله مادران با بهزیستی ذهنی آنان رابطه وجود دارد، با آموزش مناسب به مادران کودکان استثنایی برای تغییر سبک مقابله هیجان مدار به مسأله مدار، بهزیستی ذهنی آنها افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ذهنی ، سبک های مقابله ، مادران کودکان استثنایی