بازتاب فناوری و ماشینیزم در استعاره های فارسی محاوره ای (از دیدگاه زبان شناسی شناختی)

زبان شناسی شناختی رویکردی است که به زبان به عنوان وسیله ای برای کشف ساختار نظام شناختی انسان می نگرد. زبان شناسان شناختی معتقدند که استعاره پدیده ای است شناختی و آنچه در زبان ظاهر می شود. تنها نمود این پدیده شناختی است. هدف اصلی این پژوهش، نشان دادن نقش انسان شناختی و روان شناختی،استعاره های مفهومی مربوط به خودرو، کامپیوتر، تلفن وموبایل در زبان محاوره فارسی است، بدین منظور با در کنارهم قرار دادن این استعاره های فهمومیم در گفتمان عمومی به شکل تراکمی یک مدل شناختی ارمانی از انسان و ماشین ارائه کردیم و از ساختار مفهومی مرتبط آن ها به این نتایج رسیدیم که در این استعاره ها برخلاف آرایه تشخیص و جاندار انگاری،اشیاء صفاتی از ماشین به انسان انتقال می یابد که به نوعی ضعف وناتوانی و منفعل بودن انسان را تداعی می کند و نشانگر استیلای این مخلوق قدرتمند بر زندگی حال و آینده خالق خویش است.

کلیدواژه ها:

ماشین ، استعاره مفهومی ، زبان فارسی گفتاری ، انسان