بررسی تأثیرات Kin, BAP و (GA(3 بر نوساقه زایی و تأثیرات IAA و زغال فعال بر ریشه زایی گیاه لیسیانتوس (Eustoma grandiflurom) در شرایط درون شیشه ای

گیاه لیسیانتوس، یکی از 10 گل شاخه بریده برتر دنیا محسوب می شود. با توجه به محدودیت های روش های ازدیاد سنتی، کشتدرون شیشه ای برای تکثیر و تولید انبوه این گیاه مطلوب است. در این پژوهش به منظور بهینه سازی ازدیاد درون شیشه ای این گیاه، آثارتنظیم کننده های رشد بر نوساقه زایی و ریشه زایی نوساقه های تولید شده از کشت ریز نمونه های گرهی بررسی شدند. در بررسینوساقه زایی، تأثیر غلظت های مختلف هورمون های BAP و Kin با استفاده از محیط کشت پایه MS و به صورت آزمایش های جداگانه و در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شدند. غلظت 0/5 میلی گرم در لیتر BAP با میانگین 4 نوساقه در هر ریزنمونه، بهترین تیمار بوده است. همچنین در این پژوهش اثر تلفیقی دو هورمون BAP و (GA(3 بر نوساقه زایی به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمار حاوی 0/2 میلی گرم در لیرت (GA(3 و 0/5 میلی گرم در لیتر BAP بهترین تیمار از نظر کیفیت و تعداد نوساقه ها بود (17 نوساقه در هر ریزنمونه)، ضمن اینکه حضور (GA(3 سبب بهبود ارتفاع نوساقه ها شد. نوساقه های تولید شده در این تیمار، به منظور بررسی ریشه زایی، به محیط کشت MS حاوی غلظت های متفاوتی از هورمون IAA؛ (0، 0/2، 0/5 و 1 میلی گرم در لیتر) و زغال فعال (0 و 3 گرم در لیتر) منتقل شدند. محیط کشت MS حاوی 1 میلی گرم در لیتر از IAA و بدون زغال فعال با میانگین 2/75 ریشه در هر ریزنمونه، به منزله بهترین تیمار برای ریشه زایی نوساقه ها تعیین شد.

کلیدواژه ها:

پرآوری نوساقه ، ریزازدیادی ، ریشه زایی ، لی یانتوس (Eustoma grandiflurom)