تحلیل بیومکانیکی ایستگاه های بلند کردن دستی بار و ارائه راهکارهای ارگونومیکی در کمک بهیاران

مقدمه: وظایف بلند کردن دستی بار بطور گسترده در بسیاری مشاغل وجود دارد. پرسنل شاغل در بخش های درمانی به دلیل بلند کردن بهار ، درمعرض ریسک بالای اختلالات اسکلتی- عضلانی هستند. شیوه نادرست بلند کردن بار، یک ریسک فاکتور مهم برای ایجاد کمردرد محسوب می شود. هدف از انجام این مطالعه، تحلیل بیومکانیکی بارهای وارد بر کمر کمک بهیاران در فعالیت جابه جایی دستی کارتن های سرم 12/5 کیلوگرمی در بیمارستان و ارائه راهکارهای ارگونومیکی مؤثر در پیشگیری از کمردرد می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تحلیلی در یکی از بیمارستان های شهرستان اهواز در سال 1392 انجام شده است . پوسچرهای مورد ارزیابی از طریق مشاهده و عکس برداری، نمونه برداری شدند. سپس شاخص بلندکردن بار کمپلکس، بوسیله معادله NIOSH و تخمین نیرهای فشاری وارده به مهره های (L(5)/S(1 به عنوان شاخص کمی با استفاده از نرم افزار 3DSSPP، طی 2 مرحله قبل و بعد از مداخله محاسبه شد. سپس نتایج با استفاده از آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین مقدار RWL در ردیف بالا 9/89 کیلوگرم و کمترین مقدار آن در ردیف پایین 5/44 کیلوگرم می باشد. بیشترین و کمترین میزان نیروی فشاری نیز در ردیف های پایین و بالا به ترتیب 6727 و 3707 نیوتن می باشد. نتایج آزمون های آماری نشان داد کاهش معنی داری بین مقادیرشاخص کمپلکس بلند کردن بار (CLI) و همچنین میانگین نیروی فشاری در قبل و بعد از اعمال اصلاحات در ایستگاه کار می باشد. نتیجه گیری: از طریق تحلیل بیومکانیکی ایستگاه های کار به صورت کمی و کیفی می توان ارزیابی دقیق تری انجام داد و شرایط ارگونومیکی ایستگاه های کار را با دقت بیشتری اصلاح و تعدیل نمود.

کلیدواژه ها:

بلندکردن دستی بار ، NIOSH ، کمردرد ، نرم افزار 3DSSPP ، کمک بهیاران