نگرشی بر زندگی مردم مازندران عهد صفوی

در آستانه ظهور صفویه و حتی تا قبل از شاه عباس، مازندران ایالتی بود که تحت سلطه حکام محلی مرعشی قرار داشت و خاندان های کوچکی چون چلاویان ، روز افزونیه،سادات علوی و بازماندگان پادوسبانیان و...گاهی در جهت مخالفت آنها و گاهی موافق با آنها ،قدرت محدودی در نواحی تحت سلطه خود برخوردار بودند. ولی شاه عباس اول در ادامه سیاست تمرکز اداری و سیاسی در ایجاد و تحکیم و تثبیت وحدت ملی ، این ایالت را چون سایر ایالات ایران زمینه حکومت مرکزی کرد. این سیاست شاه عباس، اوضاع و احوال سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مازندران که از شرایط آب و هوایی، کشاورزی و ذخایر دریایی از موقعیت ممتازی برخوردار بود، ولی بلااستفاده مانده بود. به طور کلی تحت شعاع قرار داد و شاه عباس اول در پی اهداف خود که در توسعه تولید ابریشم که مهم ترین مال التجاری دولت ایران بوده است به اقداماتی چون توسعه و آباد کردن زمین های بایر، اصلاح شبکه حمل و نقل خصوصاً راه شاه عباسی، کوچ اجباری اقلیت های مختلف برای گسترش جمعیت فعال منطقه دست زد که همه ان ها باعث تحولی چشم گیر در اوضاع اجتماعی و سیاسی و اقتصادی مردم مازندران شد.

کلیدواژه ها:

مازندران ، صفویه ، شاه عباس اول ، اوضاع اجتماعی