ارزیابی اثر آرایش کاشت و کاربرد بر بر برخی صفات فیزیولوژیک و کیفی باقلا (Vicia faba L) در اهواز

آزمایشی در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان به صورت کرت های یکبار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار با هدف ارزیابی اثر آرایش کاشت و کاربرد بر بر برخی صفات فیزیولوژیک و کیفی باقلا، در سال زراعی 94-1393 به اجرا درآمد. در این پژوهش، الگوی کاشت در چهار سطح به عنوان فاکتور اصلی و چهار سطح محلول پاشی کود بر به عنوان فاکتور فرعی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که الگوی کاشت بر عملکرد دانه، شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته و تعداد شاخه ی فرعی و محلول پاشی بر بر عملکرد دانه، عدد کلروفیل متر، ارتفاع بوته، محتوای بر دانه و درصد پروتئین دانه اثر معنی داری داشت. هم چنین اثر متقابل الگوی کشت و محلول پاشی کود بر بر ارتفاع بوته معنی دار بود. بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه به ترتیب از الگوی کشت متناوب با فاصله ی پشته ی 55 سانتی متر با میانگین 5103/5 کیلوگرم در هکتار و متقابل با فاصله ی پشته ی 7 سانتی متری با میانگین 3365/3 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. هم چنین بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب از محلول پاشی بربا غلظت چهار در هزار و تیمار شاهد بدست آمد. بیشترین و کمترین مقدار شاخص سطح برگ به ترتیب درغلظت چهار در هزار کود بر و تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین وکمترین مقدار عدد کلروفیل متر، درصد پروتئین دانه و محتوای بر دانه مربوط به غلظت چهار در هزار کود بر و تیمار شاهد بود.

کلیدواژه ها:

باقلا ، عملکرد دانه ، کشت متناوب ، کشت متقابل و درصد پروتئین دانه