بررسی نقش گردشگری مذهبی بر کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی در راستای توسعه روستایی مورد: روستای گنبد؛ شهرستان ارکواز ملکشاهی

در نواحی روستایی با توجه به جاذبه ها و قابلیتهایی که دارند، گونه های محتلفی از گردشگری در آن رواج و رونق دارد که ازجمله این گونه ها می توان به گردشگری مذهبی اشاره نمود. در این بین، موضوع قابل تامل، نقشی است که این نوع گردشگریبر کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی ساکنان روستایی دارد؛ چرا که گردشگری و گونه های آن از جمله پدیده هایی است که به شکل قابل توجه ای در تحولات اجتماعی، اقتصادی و رفاه روستایی تاثیر گذار است. بر همین اساس هدف تحقیق حاضر, بررسی نقش گردشگری مذهبی بر کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی در راستای توسعه روستایی می باشد. نوع تحقیقکاربردی، روش تحقیق توصیفی و تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات به صورت آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) استنباطی (آزمون فریدمن و آزمون ویلکاکسون) صورت گرفته است. جامعهآماری تحقیق، شامل خانوارهای روستای گنبد که طبق سرشماری سال 1390 ، دارای 341 خانوار و 1766 نفر جمعیت است،طبق فرمول کوکران تعداد نمونه لازم 150 خانوار بدست آمد. یافته های تحقیق نشان می دهد، گردشگری مذهبی در بین ابعاد اقتصادی, کالبدی, اجتماعی و زیست محیطی، تنها در بعد کالبدی بهبود وضعیت کیفیت زندگی خانوارهای روستاهای موردمطالعه به همراه داشته است، همچنین در ارتباط با سرمایه اجتماعی ، در بعد انسجام، وضعیت خانوارهای مورد مطالعه بعد از گسترش گردشگری مذهبی بهبود داشته اما در ابعاد شبکه های اجتماعی، مشارکت اجتماعی و اعتماد اجتماعی، بعد از گسترش گردشگری مذهبی از سطح این ابعاد کاسته شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری مذهبی ، کیفیت زندگی ، سرمایه اجتماعی ، اعتماد اجتماعی ، روستای گنبد