تناسب اراضی کیفی و کمی هویج و نخود فرنگی بعنوان کشت دوم پس ازبرنج در بخشی از گیلان مرکزی

این تحقیق به منظور ارزیابی کمی و کیفی تناسب اراضی برای نخودفرنگی و هویج جهت بررسی بهره وری مناسب برای کشت دوم پس از برنج انجام گرفته است . منطقه مورد مطالعه در محدوده شهرستان سنگر واقع در استان گیلان بهمساحت 13 هزار هکتار قرار دارد. جهت انجام طبقه بندی ، پروفیلهایی در هرکدام از واحدهای اراضی تفکیک شده حفرگردید و خاکهای این واحد به روش طبقه بندی جامع آمریکایی ( 2014 ) رده بندی گردید. نتایج مطالعات نشان دادکه خاکهای منطقه در رده آلفی سول ، این سپتی سول و انتی سول قرار دارند و دارای افقهای مشخصه اکریک ، آرجلیک و کمبیک می باشند. سپس ، با انطباق خصوصیات اراضی به چهار روش محدودیت ساده ، تعداد و شدت محدودیت ، روش استوری و روش ریشه دوم ، براساس نیازهای رویشی محصولات موردنظر (هویج و نخود فرنگی ) ، کلاس تناسب واحدهای اراضی برای این محصولات نشان داده شد . برای نخودفرنگی در روش محدودیت سادهS1 ,S3(W),S2(f) N1 در روش تعداد و شدت 1 و 2 و 3 ، در روش استوری S3 , N1 و در روش ریشه دومS3 و برای هویج در روش محدودیت سادS3(s,f) در روش تعداد و شدت 3 ، در روش استوری N2 , N1 و در روش ریشه دوم S3, N1 می باشد. نتایج ارزیابی فیزیکی نشان داد که مهمترین محدودیتهای این اراضی برای محصولات فوق زهکشی ، حاصلخیزی و محدودیت فیزیکی خاک است. بطور کلی منطقه برای نخودفرنگی دارای تناسب کم و برای هویج نامناسب میباشد

کلیدواژه ها:

ارزیابی اراضی ، تناسب کمی ، تناسب کیفی ، کشت دوم