بررسی بهرهگیری کشاورزان از شیوههای کشاورزی زیست محیطی و تأثیر آن بر پایداری محیط زیست

یکی از معضلهای عمده در کشورهای درحال توسعه، فراهم ساختن مواد غذایی کافی برای جمعیت درحال رشد از طریق منابع طبیعی محدود است. به همین خاطر بخش کشاورزی برای تأمین غذا برای اکثریت مردم بهاستفاده هر چه بیشتر از نهادههای مصنوعی روی آورده است. همچنین با حداکثر بهرهبرداری از منابع محدود طبیعت، موجب تخریب محیط زیست شده است. کشاورزان نیز برای افزایش تولید و درآمد، حداکثر استفاده رااز این نهادهها میکنند. اما امروزه مشخص شده است که استفاده بیش از حد و نادرست از این مواد مصنوعی اثرات مخربی بر روی طبیعت، سلامت انسان و سایر موجودات دارد. این اقدامات با توجه به وررود مقداربالایی از کود و سمومشیمیایی به آبهای شیرین و فرسایش خاک و آلودگی روانآبها ممکن نیست پایدار باشد. استفاده عمده از منابع آب و زمین نیز پایداری محیط زیست را با توجه به تخریب و آلودگی منابع آب وخاک تهدید میکند. پایداری زیست محیطی یکی از مسائل مهمی است که امروزه جامعه با آن روبرو است. بیشتر مشکلات زیست محیطی ناشی از فعالیتهای انسانی است. استفاده بیش از حد و افزایش سرعت تخریب محیط زیست تهدیدی جدی برای انسان و محیط زیست است. که در این میان فعالیتهای کشاورزی و محیط زیست به طور مستقیمی با هم در ارتباط هستند. لذا استفاده کشاورزان از روشهای سازگار با محیط زیست میتواند در کاهش تأثیرات منفی مؤثر باشد. این به این معنی است که نیاز برای تغییر روشهای کشاورزی کهسازگار با پایداری محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعی وجود دارد. از این رو این تحقیق با هدف کلی بررسی بهرهگیری کشاورزان از شیوههای کشاورزی زیست محیطی و تأثیر آن بر پایداری محیط زیست صورت گرفته است. از لحاظ نوع پژوهش در حیطه تحقیقات تحلیلی و مروری قرار میگیرد. برای گرداوری دادهها از مطالعات کتابخانهای و کاوش اینترنتی بهره گرفته شده است و پس بررسی و تعریف مفاهیم، نتایج و پیشنهادان لازم در پایان ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، تخریب محیط زیست ، پایداری محیط زیست ، حفاظت از منابع طبیعی ، روشهای سازگار با محیط زیست