کاربرد نانوالیاف برپایه ژلاتین – کیتوسان در رهایش دارو

معمولا داروها به دو طریق گوارشی (ورود ازطریق دهان) و غیر گوارشی (تزریق) وارد بدن می شوند. ورود دارو از این روش ها مشکلاتی در بدن موجود زنده به دنبال دارد، بنابراین جهت رفع این مشکلات سیستم های رهایش کنترل شده دارو مطرح شد. نانوالیاف پلیمری به دلیل داشتن ویژگی های منحصر بفرد خود دامنه کاربرد وسیعی در انواع سیستم های رهایش دارو را دارا می باشند. در این تحقیق نانو الیاف ژلاتین و ژلاتین - کیتوسان با درصدهای وزنی مختلف به همراه داروی ونکومایسین به روش الکتروریسی تهیه شد. سپس عملیات کراس لینک برروی نانوالیاف در زمان های مختلف انجام شد. مورفولوژی نانوالیاف قبل و بعد از عملیات کراس لینک توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM و میزان رهایش دارو از نانوالیاف با کمک اسپکتروفوتومتر UV-Visible بررسی شد . نتایج نشان داد درصد آزادسازی دارو از نانوالیاف به مراتب بیشتر از فیلم های پلیمری آن می باشد. همچنین با افزایش مدت زمان کراس لینک و افزایش مقدار کیتوسان، درصد رهایش دارو کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف ، رهایش دارو ، ژلاتین/کیتوسان