مروری بر کاربرد نانو الیاف کلاژن در مهندسی بافت

امروزه در کشورهای در حال توسعه به علت افزایش بیماریهایی که مربوط به کهولت سن است همانند آرتوروز، پوکی استخوان و پارکینسون و به علت یک سری عادات نادرست بهداشتی، استفاده از دخانیات، و همچنین افزایش آمار تصادفات بعضی از بافت های بدن انسان آسیب میببنند و یا به طور کامل از بین میروند و مساله پیوند عضو که همیشه بوده ولی به علت محدودیت و اختلالی که در سیستم ایمنی ممکن است ایجاد کند خیلی کارآمد نیست، از این رو مهندسی بافت میتواند روش موثری واقع شود با این روش می توان بافتها را اصلاح کرد و یا بافتهایی را جایگزین بافتهای آسیب دیده کرد. در مهندسی بافت بستری که تعبیه میشود باید همانند بافت آسیب دیده باشد و جایگزین آن بافت شود. به طور کلی برای ساخت داربستهای سلولی، که مشابه ماتریس سلولی باشند. با روش های متفاوتی امکان پذیر است، که یکی از بهترین آنها روش فنآوری نانو است. در این پروژه برای ساخت داربستهای مذکور، از پروتئین طبیعی کلاژن به علت دارا بودن خواصی همچون زیست تخریب پذیری، زیست سازگاری، غیر سمی بودن، قابلیت جایگزینی با بافت طبیعی و غیره بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

کلاژن ، مهندسی بافت ، فناوری نانو ، داربستهای سلولی