بررسی معماری همساز با اقلیم درمساکن بومی شهرستان گرگان

یکی از عوامل موثر در طراحی شهرها و مساکن بومی آن اقلیم ان منطقه است انچنان که تاثیر آن در تمام تار و پود بافت شهری و حتی تک تک بناها و فضاهای معماری آن دیده می شود. اگر بناهای انسان ساز با ین عامل مهم هماهنگ باشند هم آسایش انسان را فراهم می کنند و هم کاهش مصرف انرژی و را درپی خواهند داشت. بدنبال بررسی چگونگی تطبیق معماری و اقلیم در شهر گرگان و چگونگی توجه به شرایط آب و هوایی در ایجاد مساکن بومی آن می باشد ا زاینرو بااستفاه از آمار برگرفته از ایستگاه سینوپتیک گرگان و ارزیابی این آمار به وسیله نمودار زیست اقلیمی بر مبنای معیارهای دمای آسایس انسان به منظور دستیابی به اصول صحیح ساخت و ساز واجرای معماری مساکن بومی در گرگان شامل شده است. نتایج کلی تحقیق حاکی از آن است که مهمترین عناصر اقلیمی موثر طراحی مساکن بومی در گرگان شامل مولفه های چون تابش، دما، رطوبت و بارندگی است . و همچنین بیشتر از مصالح آجر وخشت با ظرفیت حرارتی بالا در ساخت وساز مساکن بومی استافده شده و اکثر این بناها بصورت نیمه درونگرا و درنگرا می باشند.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، طراحی اقلیم ، آسایش ، مسکن بومی ، گرگان