برنامهریزی فضای سبز شهری با استفاده از اصول سیمای سرزمین؛ مورد مطالعه: محله تجریش

امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز قابل تصور نیست. لزوم توجه به اصول اکولوژی در برنامهریزی کاربری اراضی، با توجه به تأثیراتی که یک برنامهریزی اشتباه میتواند بر تخریب ساختارهای اکولوژیک مانند فضای سبز و پوشش گیاهی درون و مجاورت شهرها و در نتیجه کاهش تنوع زیستی و پایداری فرآیندهای اکولوژیک داشته باشد، امری ضروری است. این مقاله باهدف برنامهریزی فضای سبز شهری با استفاده از اصول سیمای سرزمین محلهتجریش با روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است؛ یافتههای این پژوهش نشان میدهد که قطعه شمالی محله تجریش از نظر تعداد لکه با قطعه جنوبی محله یکسان میباشد ولی از نظر میانگین نزدیکترین فاصله لکه قطعه جنوبی نسبت به قطعه شمالی و قطعه شمالی نسبت به قطعه مرکزی وضعیت بهتری دارد و همچنین از نظر میانگین مساحت لکهها، بیشترین میانگین مساحت در محله تجریش مربوط به قطعه جنوبی میباشد

کلیدواژه ها:

برنامهریزی ، فضای سبز ، اصول سیمای سرزمین ، تجریش