بررسی تاثیر برش عرضی در تعیین تنش یک اتصال تک لبه تحت کشش

در این تحقیق با کمک تئوری مرتبه ی اول تغییر شکل برشی دو بعدی، معادلات تنش ایجادی در لایه ی چسب بکاررفته در اتصالات چسبی مواد مرکب تحت کشش بدست آورده می شود. در این تحلیل لایه ی چسب به صورت ایزوتروپیک همگن فرض شده و ورقهای چند لایه ی متشکل از ورقهای ارتوتروپیک فرض شده اند. روش بدست آوری مقادیر تنش ایجادی در این تحلیل، روش نوین بهبود یافته و پیرایش شده ی روند تعیین تنش بر مبنای جابجایی است. نتایج این تحلیل با نتایج کلاسیک و روش المان محدود انجام شده توسط نرم افزار انسیس مقایسه شد. در پایان مشخص می شود که این روش نسبت به کلاسیک در تعیین تنش های برشی و تورق دقت بالاتری دارد. بخصوص در تعیین تنش تورق ایجادی، روش مرتبه ای اول بسیار دقیق تر از روش کلاسیک عمل می کند؛ البته به دلیل عدم فرض تایر کرنش طولانی لایه ی چسب بر روی تنش تورق ایجادی، هر دو روش نسبتاً با مقادیر بدست آمده از روش اجزاء محدود در نقاط انتهایی ناحیه ی همپوشانی، اختلافاتی دارند؛ که با در نظر گرفتن تاثیرات کرنش طولی ایجادی در لایه ی چسب، این اختلافات رفع می شوند.

کلیدواژه ها:

تحلیل تنش ، اتصال تک لبه تحت کشش ، تئوری مرتبه اول تغییر شکل برشی ، تئوری کلاسیک ، اجزاء محدود