بررسی نظری تاثیر EQ برکنترل ا سترس شغلی

استرس عاملی مهم در بسیاری از آسیب های روانی و اجتماعی است که آسیبهای روانی ناشی از آن با مدیریت استرسی تقلیل پذیر است. از سوی دیگر، هوش عاطفی مجموعه ای از تواناییها و مهارتهای غیرشناختی است که توانایی موفقیت فرد را در مقابله با فشارهای محیطی به ویژه استرسی شغلی افزایش می دهد. با توجه به اینکه حدود یک سوم از عمر انسان در محیط کار سپری می شود؛ فشارهای عصبی می تواند به شکل سازنده یا مخرب دروی تاثیر بگذارند. البته استرسی کمتر از حد، عامل ایجاد احساس رخوت و خستگی است و استرس بیش از حد تنش ایجاد می نماید. پس آنچه بدان نیاز است، یافتن سطح بهینه و مطلوبی از استرس می باشد که انسان را برانگیزاند. در این مقاله، نویسندگان به دنبال ارائه راههایی جهت مدیریت استرسی با توجه به هوش عاطفی می باشند. بنابراین هدف مقاله حاضر بررسی اثر هوش عاطفی بر مدیریت استرسی شغلی می باشد. بررسیهای نظری نشان می دهد، افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند، در مقابله با استرس از موفقیت بیشتری برخوردارند. زیرا این افراد حالات هیجانی خود را به طور دقیق درک و ارزیابی می کنند و می دانند چگونه و چه زمانی احساسات خود را بیان کنند