از معماری رومی تا نما رومی های ایرانی

نابسامانی نمای ساختمان های ما، در پاسخ گویی نامناسب توقعاتی ریشه دارد که با گذر زمان و در طول تاریخ نسبت به نماست ا ایجاد شده اند. توقعاتی همچون محافظت از ساکن در مقابل تهدیدهای بیرونی، ایجاد ارتباط میان درون و بیرون، معرفی شخصیت و اعتبار مالک و طراح. این نابسامانی ها منحصر به ساختمان های مسکونی نیست و کلیه ساختمان ها را در بر می گیرد، ولی ساختمان های مسکونی پرشمار تعیین عناصر و تأثیرگذارترین عوامل منظر یک شهر هستند. متأسفانه علیرغم پیشرفت دانش و توان مهندسی تکنولوژی ساخت، هیچ کدام نتوانسته است در بالا بردن کیفیت نما و ارزش های معماری متناسب با زندگی انسان معاصر کمک شایانی کند، به گونه ای که نماهای معماری امروز به نماهایی تک بعدی و فاقد معنا تعبیر شده و کفایت یکسانی پیدا کرده اند علاوه بر این، موجب شده، برخلاف تفاوت های فرهنگی، اقلیمی و بومی که در محیط موجود می باشد بناها در نقاط مختلف کشور یکسان شده و آن چنان تفاوتی با همدیگر داشته باشد.هدف از این مقاله بررسی تاریخی و شکل گیری نمای رومی ها در ایران می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که هرچند معماری نوگرا تا حد زیادی به اهداف اصلی خود،نور، تهویه تقاضای سبز رسیده است، ولی به زندگی جمعی و فضای شهری لطمه فراوانی وارد کرده و بهترین راه برای رفع این جریان، در صد دادن سازندگان و طراحان برای ایجاد سطحی مناسب و ایجاد فضای رقابتی در میان باشد فضایی که بتواند به پیشرفت معماری در ایران کمک کند. روش پژوهش در نگارش این مقاله بر مبنای روش تحقیق تفصیلی - تاریخی و روش گردآوری داده ها بر اساس اسناد کتابخانه و مقالات می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری رومی ، نما رومی ، نمای شهری ، معماری نئوکلاسیک