مطالعه آزمایشی تاثیر استفاده از بتن خودتراکم سبک پرمقاومت HSLWSCC جهت افزایش مقاومت و دوام سازه های بتنی

هر مقاله ای که امروز با توجه به ساخت و ساز در کشور به دنبال زیان های جانی و مالی گسترده در اثر حوادث طبیعی همچون زلزله، استفاده از مصالح و روش های نوین جهت افزایش کیفیت، عمر مفید و دوام سازه ها ضرورتی انکارناپذیر است. بتن خود تراکم (SCC) که بتنی بسیار روان و مخلوطی همگن است می تواند بسیاری از مشکلات بتن معمولی نظیر جداشدگی، اب انداختن، جذب آب، نفوذپذیری و...را مرتفع نماید، همچنین مشخصاً افزایش مقاومت بتن در کاهش مقاطع سازه های بتنی و در نتیجه کاهش وزن سازه و متعاقباً کاهش نیروی زلزله بسیار تأثیرگذار می باشد. با این نگرش پروژه جامع تحقیقاتی تحت عنوان (مطالعه آزمایشگاهی رفتار و خصوصیات بتن های خود تراکم) در شرکت تولید فراورده های بتونی پریفاب تصویب و با همکاری شرکت سیمان تهران طی سال های 1393 - 1390 تحت نظارت اساتید برجسته از دانشگاه های معتبر کشور (دانشگاه شهید باهنر و دانشگاه صنعتی مالک اشتر) اجرا گردید.در مقاله حاضر ضمن ارائه توضیحات کاربردی در خصوص مبانی نظری و تعریف بتن خود تراکم مقاومت بالا بخشی از دستاوردهای پروژه در زمینه دستیابی به طرح مخلوط بتن خود تراکم مقاومت بالا تشریح نتایج بررسی رفتار سه نمونه طرح مخلوط بتن تولید شده به روش صنعتی در فاز خمیری و سخت شده ارائه و تحلیل گردیده است. رفتار بتن در فاز خمیری بر اساس ازمایش های جریان اسلامپ ، حلقه J جعبه L شکل و قیف V شکل بررسی گردیده و خواص مکانیکی مورد آزمایش شامل مقاومت فشاری، مقاومت خمیشی، چگالی ظاهری، جذب آب و، تخلخل و ضریب موبینگی بوده است.

کلیدواژه ها:

رئولوژی ، بتن خودتراکم سبک پرمقاومت ، رفتار فاز خمیری ، پارامترهای دوام