بررسی مقایسه ای موقعیت اجتماعی با شیوه های ورزشی گذران اوقات فراغت جوانان و بزرگسالان شهر شیراز

پیش از انقلاب صنعتی کار و فراغت دو مقولهی مرتبط به هم بودند و کسی نمیتوانست میان این دو تفکیک قائل شود. چون ایران کشوری در حال توسعه است، سبک های زندگی و شیوه های گذران اوقات فراغت هم در آن تغییر یافته است. هدف کلی این پژوهش بررسی مقایسهای موقعیت اجتماعی با شیوه های ورزشی گذران اوقات فراغت بین جوانان (18-29سال) و بزرگسالان (40-59 سال) شهر شیراز میباشد. در پژوهش حاضر از روش کمی، تکنیک پیمایش و ابزار پرسشنامه استفاده شده است. هر چند بین میزان انجام فعالیت های ورزشی فراغتی پاسخگویان با وضعیت اشتغال والدین و شرکت در انجمن ها و اتحادیه ها بین مشاغل مختلف تفاوت ناچیزی وجود دارد اما اختلاف مشاهده شده بین میزان انجام فعالیت های ورزشی فراغتی پاسخگویان بین مشاغل مختلف، بر اساس تحلیل واریانس یک طرفه در سطح اطمینان 95 درصد (0/42=sig ) معنی دار نیست. نتایج رگرسیون بین کلیه متغیرهای مستقل با فعالیت های ورزشی فراغتی جوانان نشان می دهد متغیر وضعیت اشتغال مادر (طبقه شاغل) به تنهایی 20/8 درصد از واریانس میزان انجام فعالیت های ورزشی فراغتی جوانان را تبیین نموده است. در حالیکه متغیر وضعیت اشتغال پاسخگو (طبقه شاغل) و عضویت در انجمن ها واتحادیه ها 59/6 درصد از واریانس میزان انجام فعالیت های ورزشی فراغتی بزرگسالان را تبیین نموده است.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، اوقات فراغت ، موقعیت اجتماعی ، فعالیت ورزشی