رابطه هوش هیجانی و خودکارآمدی با سرسختی روانشناختی در بین دانش آموزان پسردوره متوسطه مدارس شاهد شهر رشت

هدف از انجام تحقیق بررسی رابطه هوش هیجانی و خودکارآمدی با سرسختی روانشناختی در بین دانش آموزان پسر دوره متوسطه مدارس شاهد شهر رشت می باشد. روش انجام تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده که در آن از جامعه آماری دانش آموزان مقطع متوسطه مدارس شاهد شهر رشت می باشند که از بین 796 نفر، 200نفر به عنوان نمونه آماری و به روش خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه سرسختی اهواز ، هوش هیجانی شوت (1998) و خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) استفاده شد. نتایج ضریب رگرسیون نشان می دهد که بهره برداری هیجانی و تنظیم هیجانی توانسته است تغییرات متغیر ملاک ( سرسختی روانشناختی) راپیش بینی کند. بین خودکارآمدی با سرسختی روانشناختی رابطه معناداری وجود داشت.بین بهره برداری هیجانی و سرسختی روانشناختی رابطه معناداری وجود دارد (0/01>p). همچنین نتایج تحقیق نشان داد بین بعد ارزیابی هیجانی و سرسختی روانشناختی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد.(0/01>p). همچنین بین بعد تنظیم هیجان با سرسختی روانشناختی رابطه معنادار بود (0/01>p). با توجه به نتایج نهایت می توان اذعان داشت که مبحث هوش هیجانی و خودکارآمدی، از عوامل سازنده یک جامعه می باشد که به خصوص در بحث سرسختی روانشناختی در دانش آموزان به عنوان آینده سازان کشور باید توجه ویژه ای به آن گردد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سرسختی روانشناختی ، خودکارآمدی ، دانش آموزان