بررسی رابطه بین خلاقیت دانش آموزان با مهارت های فرزند پروری والدین در مدارس مقطع راهنمائی پسرانه و دخترانه شهرستان ورامین

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه خلاقیت دانش آموزان با مهارت های فرزند پروری والدین در مدارس مقطع راهنمائی پسرانه و دخترانه شهرستان ورامین می باشد. با توجه به هدف تحقیق، این پژوهش بر مبنای هدف، جزءتحقیقات کاربردی و بر حسب روش گردآوری اطلاعات، تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مدارس مقطع راهنمائی شهر ورامین در سال 93- 1392 ، مجموعا 6120 نفر دانش آموز پسر و دختر که در مقطع راهنمائی مشغول تحصیل هستند والدین آنها، می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان به تعداد 363 نفر دانش آموز دختر و پسر و تمامی والدین آنها (363 نفر) را شامل می شود. نمونه مورد نظر نیز به صورت تصادفی ساده از میان جامعه مورد نظر انتخاب گردید. نمونه گیری تصادفی روشی برای انتخاب بخشی از جامعه است به گونه ای که همه نمونه های ممکن برای انتخاب شدن از شانس برابر برخوردارند. ابزار و روش جمع آوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه است. در این پژوهش از دو پرسشنامه استفاده شده است: پرسشنامه آزمون زمینه یابی مداد کاغذی چند جوابی سنجش خلاقیت و پرسشنامه زمینه یابی ارزشیابی مهارت والدین (برگرفته از کتاب مقیمی،1390). روایی پرسشنامه با توجه به بکارگیری پرسشنامه استاندارد و با تایید اساتید راهنما و مشاور، بصورت صوری مورد تایید واقع شده است.نتایج تحقیق حاکی است 19/8 % دانش آموزان خلاقیت زیاد، 32/8 % خلاقیت متوسط ، 9/41 % خلاقیت کم و 5/5% خلاقیت بسیار کم از خود نشان دادند.. اکثریت والدین (89/5% ) نیز مهارت حد متوسطی به رشد خلاقیت فرزندان دارند. از نظر شیوه های فرزند پروری و میزان خلاقیت دانش آموزان رابطه آماری معنی داری بین این دو بدست آمد. ارتباط برخی از عوامل تشکیل دهنده خلاقیت با مهارتهای والدین، جنسیت دانش آموزان، تحصیلات و شغل والدین، وضیت رفاهی خانواده ها و... که مربوط به فرضیه های فرعی تحقیق می باشد قابل توجه است. علاوه بر این، تفاوت معنی داری از نظر میزان خلاقیت در بین پایه های مختلف تحصیلی مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، سبکهای فرزند پروری ، مهارت ، مدارس مقطع راهنمائی ، شهرستان ورامین