بررسی جداسازی امولسیون آب از فرآورده های نفتی در مخازن ذخیره شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه بوشهر با استفاده از فرآیند جذب سطحی

به همراه ورود فرآورده های نفتی به درون مخازن ذخیره، امولسیون های آب نیز از طریق خط لوله وارد مخازن ذخیره می گردد که باعث کاهش کیفیت توزیعی فرآورده نفتی، خوردگی مخازن، تسریع در تشکیل لجن های نفتی و با انتقال به خودروها و ماشین آلات سنگین جهت مصرف، به دلیل دانسیته بالاتر جایگزین سوخت می شود و موتور مکانیکی دستگاه را غیر فعال و بازدهی را کاهش می دهد. در این مقاله با حمایت NIOPDC , حذف امولسیون های آب از فرآورده های نفتی مانند گازوئیل، با استفاده از روش جذب سطحی با کمک جاذب هایی نظیر جاذب کربنی انجام می گیرد که در نهایت منجر به کاهش چشمگیر هزینه های ناشی از تعمیرات و بازسازی و افزایش منافع اقتصادی می گردد. در آزمایشات انجام شده در این مقاله، آب امولسیون همراه گازوئیل با غلضت ppm 600 و کربن فعال به مقدار 623 / 0 گرم بر لیتر، بیشترین شیب صعودی نمودار درصد جداسازی آب را دارد و مناسب ترین شرایط پیشنهادی جداسازی می باشد و با افزایش میزان کربن فعال به مقدار 623 / 0 گرم بر لیتر وافزایش امولسیون آب به مقدار ppm 800 ، درصد جداسازی آب توسط کربن فعال، مقدار 87 درصد، بدست می آید. از سوی دیگر، مناسب تربن کربن فعال پیشنهادی در غلظت های ppm 300 و ppm 600 آب امولسیون همراه گازوئیل، به ترتیب 984 / 4 و 623 / 0 گرم بر لیتر می باشد و در این حالت درصد جداسازی آب نیز به ترتیب 2 / 73 و 38 / 72 درصد می باشد.

کلیدواژه ها:

امولسیون ، جذب سطحی ، جاذب کربنی ، فرآورده های نفتی