تولید کننده های ورتکس و تکنیک ترم سورس در افزایش ضرایب لیفت هیدروپلن

یکی از رو شهای کاهش درگ، استفاده از ایجادکننده های ورتکسVG برروی سطوحی همچون ایرفویل ها، هیدر وپلن ها، درون نازل ها و داکت ها، پر ههای توربین های بادی و گازی، لباس ورزشکاران و کانتینربر ها است . در اثر برخورد جریان ورودی باVG ه ا، ورتکس هایی درون لایه مرزی ایجاد می شودکه باعث افزایش مومنتوم درون لایه مرزی و در نتیجه به تاخیر افتادن پدیده استال و جدایش جریان می شوند. در این مقاله اثرات نصب VG ها بررویهیدروپلن (سکان کشتی) با استفاده از تکنیک عددی حجم محدود FVM بررسی شده است.با توجه به حجم بالای تعداد مش های مورد نیاز برای حل عددی مسئله در حضور VG ها، می توان به کمک برخی از مدل های تحلیلی و نیمه عددی، هندسه VG را حذف و اثرات حضور آن، به کمک افزودن یک ترم معادل در معادله مومنتوم مورد مطالعه قرار گیرد. به همین دلیل این رو شها به تکنیک ترم سورس ST معروف هستند. در این تحقیق سه حالت شامل هیدروپلن سه بعدی بدون VG و هیدروپلن سه بعدی به همراه VG و درنهایت هیدروپلن سه بعدی بدون VG ولی با روش مدل ترم سورس ST مورد بررسی قرار گرفته اند. بررسی نتایج نشان می دهند VG ها می توانند زاویه استال را افزایش داده و در نتیجه برای زوایای بالاتر حمله، مقدار ضریب لیفت افزایش و ضریب درگ کاهش می یابند

کلیدواژه ها:

کاهش درگ ، ایجادکننده های ورتکس ، پدیده استال ، جدایش جریان ، روش عددی حجم محدود ، ترم سورس