کاربرد مدل های برنامه ریزی عقلائی و منطقی در ترویج کشاورزی

انواع مختلفی از برنامه ها و روش های مختلف برنامه ریزی وجود دارند که برنامه ریزی در زمینه فعالیت های ترویج کشاورزی از جمله آنهاست. با اینکه در سازمان ترویج و واحدهای تابعه، برنامه ریزی یکیاز وظایف اصلی و مهم مدیریت هر مروج به شمار می رود اما شاید کمترین تحقیقات در امر آموزش درباره ترویج، در زمینه برنامه ریزی برای برنامه های ترویج انجام شده است. هرچند که انجام این فرایند، در فعالیت های آموزشی و ترویجی به منظور بهره مندی از منابع نیروی انسانی و حداکثر بهره برداری از منابع و عوامل تولیدی موجود در جهت نیل به آرمانها و اهداف مطلوب جامعه روستایی امری ضروریست. برنامه ریزی در مکتب ترویج هم یک هدف و هم یک وسیله است. یک هدف است تا از طریق ایجاد ارتباط جدی بین مردم با روشنگران وآموزشگران آنان را به تفکر و تدبیر منطقی وادارد و آنان را نگران آینده خودشان سازد و وسیله است تا از طریق آن مشخص شود کهمردم چه می خواهند، چه تمایلات و آرمان هایی برای آینده دارند و خود در تحقق آن تاچه اندازه می توانند سهیم و شریک باشند. در زمینه تدوین و طراحی برنامه، هیچ الگو یا رویکرد جهان شمولی وجود ندارد که همگان آن را قبول داشته باشند. برای این منظور، راهکارهای متفاوت و مختلفی موجود است که انتخاب هر کدام به مجموعه عوامل و متغیرهای گوناگونی بستگی دارد. لذا در این مقاله سعی بر آن است که به بررسی و کاربرد دومدل منطقی و عقلایی در امر برنامه ریزی ترویجی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، برنامه ریزی ترویجی ، مدل عقلایی ، مدل منطقی