بررسی فلوریستیک استان بوشهر

منابع طبیعی هر جامعه ثروت آن جامعه محسوب میگردد. بنابراین جنگل و مرتع بعنوان عظیمترین ذخایر ملی از اهمیت خاصیبرخوردارند. جنگل نشینان و روستاییان که در تدارک مایحتاج خود از طبیعت از هیچ قاعده صحیح و معقولی پیروی نمیکنند خود درنابودی این منابع خدادادی نقش عمده ای دارند و با ایجاد زمینه های مناسب جهت سوء استفاده اشخاص سودجو سبب از بین رفتنمضاعف آن میگردند. استان بوشهر با 27300کیلومتر مربع وسعت حدود 1/4درصد از مساحت کل کشور را به خود اختصاص داده واز این لحاظ هفدهمین استان کشور محسوب می گردد. استان بوشهر از لحاظ تغییرات ارتفاع از سطح دریا (0 1950متر) به سهبخش جلگه، میانوند و کوهستانی تقسیم میشود که هر یک از آن مناطق از لحاظ فاکتورهای اکولوژیکی نظیر شرایط خاک،توپوگرافی، آب، هوا و غیره متفاوت میباشند. تغییرات فاکتورهای زیستی، تنوع گونه های گیاهی را ایجاد میکند. خاک منطقهجلگه ای، شنی و کوهستانی رسی و آبرفتی میباشد. استان بوشهر دارای پوشش گیاهی به وسعت 2349800هکتار، شامل جنگل ومرتع است. ارتفاعات استان بوشهر اکثرا فاقد ارتفاع قابل ملاحظه بوده و به این جهت از توده های هوای بارانزای مهاجر به استان،دریافت مناسبی از ریزشهای جوی ندارند. ارتفاع کم کوههای استان و جهت گسترش آنها سبب گردیده است که ریزشهای جویکم در آنها در تلفیق نامناسب با جنس خاکهای این ارتفاعات، گسترش پوشش گیاهی را در این ارتفاعات و کوهپایه ها در حد ناچیزیقرار دهد و به این جهت اغلب کوهستانهای استان تقریبا به صورت لخت و یا با پوشش گیاهی ناچیز مشاهده میشود. نتایج حاصلاز این بررسی و جمع آوریها فلور استان بیانگر رویش بیش از 542گونه از 359جنس متعلق به 80تیره گیاهی است

کلیدواژه ها:

فلوریستیک ، استان بوشهر