کاربرد GIS در جرمیابی در فضاهای بیدفاع بزهخیز اماکن توریستی

شکست برنامه های اصلاح و تربیت بزهکاران در نظام عدالت کیفری، متفکران سیاست جنایی را به دست کشیدن ازتمرکز بر اصلاح انگیزش های مجرمانه بزهکار و در عوض، تأکید بر کاهش فرصت های فیزیکی و محیطی ارتکاب بزهسوق داده است. پیشگیری محیط مدار و وضعیت محور، لزوم تعمیق پیوند میان دو دانش گردشگری - و به ویژه اکوتوریسم - با جرم شناسی را بیش از پیش ضروری می نماید. کاربست های پیشگیری وضعی، ظرفیت اثربخشیچشمگیری بر کاهش نرخ بزه دیدگی جهانگردان خارجی در بازدید از نواحی خاص جغرافیایی در ایران دارد. موارد ارتکاب توهین، ایراد ضرب و جرح، گروگان گیری و حتی قتل عمد گردشگران خارجی در ایران، از موانع توسعه پایدار شاخصهای امنیت ملی در کشور است. طراحی و بکارگیری سامانه های اطلاعات جغرافیایی اثربخشی فراوانی در بهبود نظارت لحظه به لحظه مدیران و متصدیان تأمین امنیت گردشگری بر سالم سازی محوطه مورد گردش داراست. فناوری GIS ضمن توانمندسازی پلیس در رصد مخفیگاه های مجرمان سازمان یافته و باندی به طور عام در همه جرائم، خصوصاًتشخیص وضعیت امنیت محیطی گردشگاه های بالقوه خطرساز )بیابان، تالاب، غار و ...( برای گردشگرد خارجی را سنجش پذیر می نماید این مقاله با تشریح ارجحیتالگوی نظارت الکترونیکی بر اساس داده های روا و پایای سامانه های اطلاعات جغرافیایی بر الگوی گشت زنی پیاده نیروی انتظامی جهت تأمین امنیت گردشگران خارجی نشان می دهدGISنقطه عطف میانکنش جرم شناسی پیشگیرانهی محیطی با دانش توریسم در حمایت شایسته از گردشگران خارجی در برابر بزهدیدگی است

کلیدواژه ها:

پیشگیری وضعی از جرم ، GIS ، راهبردهای نظارت کیفری ، نظریه جرمشناختی فرصت