مقایسه تطبیقی سطوح حس مکان در محلات سنتی و طراحی شده درمحلات بهداری و سیدجواد ارومیه با استفاده از مدل TOPSIS

مکان عنصر اصلی هویت ساکنان آن است که انسان با شناخت آن می تواند به شناخت خود نائل شود یکی ازعلل سرگردانی ومشکلات روانی انسان امروز نپرداختن به مفهوم مکان و از آن ره، نبود هویت مکانی است. برخی از فضاهایشهری و محلات امروزین بدون توجه به طبیعت پیرامون و نیازهای کیفی ساخته شده اند و به ناگزیر برآورده کننده ی هیجان ها و نیازهای اولیه و زودگذر کمی انسان می باشد و به دور از هرگونه معنا و خصیصه اصلی تنها ترویج دهنده نامکان ها هستند. امروزه بحران مکان از بارزترین مشکلات شهرسازی است. بحرانی که در ایجاد فضاهای شهری فاقدهویت و فاقد ارتباط تبلور یافته است. در این پژوهش با مروری گذرا بر مفهوم حس مکان و مولفه های تاثیر گذار برمفهوم و ادراک حس مکان در فضاهای شهری، سعی شده است به بررسی و ارزیابی سطوح حس مکان در دو محله شهرارومیه پرداخته شود. سپس مولفه های برداشت شده به صورت کیفی در هر دو محله با استفاده از تکنیک TOPSIS مورد ارزیابی کمی قرار گرفته اند. آنگونه که استنباط می گردد محلات ارگانی با وجود مشکلات کالبدی و عملکردیهنوز در ذهن مردم و ساکنان نقش قوی ای را ایفا می نمایند. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی و روش گردآوری –اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی )مشاهدات میدانی و پرسشنامه و مصاحبه( می باشد. حجم نمونه آماری مورداستفاده برای توزیع پرسشنامه با استفاده از مدل کوکران به دست آمده است. نتایج حاصل از مطالعات صحت فرضیه فوقرا به اثبات می رساند و نشان می دهد که محله سنتی سید جواد شهر ارومیه در ذهن مردم نقش قوی تری را نسبت به محله طراحی شده بهداری ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، سطوح حس مکان ، محله سیدجواد ، محله بهداری ، ارومیه