طراحی منطقه گرا : نگرشی نو در ایجاد تعامل طراحی شهری با بستر فرهنگی اقلیمی سکونت گاه های زاگرس

نبود تفکری منسجم در مورد طراحی شهری در نواحی کوهستانی زاگرس با تفکری کامل که با دربرگرفتن طراحی بر اساس اقلیم ، بوم شناختی این مناطق بتواند مدلی جامع در راستای طراحی و برنامه ریزی شهرهای سکوتنگاه های زاگرس ارائه دهد .کهاین موضوع مسئله اصلی این پزوهش را تشکیل داد که محقق را بر آن داشت تا با بررسی الگوها و نظریه های مختلف ارائه رویکردی جامع در این باره را هدف اصلیتحقیق قرار دهد که در این راستا محقق رویکرد منطقه گرایی را با بسط کامل آن برای طراحی در مناطق کوهستانی انتخاب و آن را پس از بسط با نظریات مختلفشهری مدل سازی کرده و سپس برای مفهوم سازی آن در طراحی بومی کشور ،روستای اورامان تخت در نواحی زاگرس به عنوان بستری برای بررسی مدل طراحی برگزید و در نهایت مدل مفهوم سازی شده طراحی برای بررسی . ارزیابی نواحی کوهستانی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

منطقه گرایی ، معماری منطقه گرا ، تکنولوژی ساخت ، مدل بومی طراحی منطقه گرا