تاثیر فضاهای شهری در ایجاد حس تعلق به مکان

شهر بارزترین نمود تمایل و نیاز بشر به حیات مدنی و زندگی اجتماعی است حیاتی که از مجموعه برخوردها و روابط رودرروی مردم با محیط عینی پیرامون و تعاملات اجتماعی آنان شکل می گیرد شهر مجموعه ای فرهنگی – کالبدیاست که براساس نیازها ، فعالیت ها و رفتار ساکنین آن شکل گرفته است و نشانه روابط منسجم اجتماعی و جایگاه مراکز و فعالیت های فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی است اصولا شهری زنده است که تجارب و انباشت های فرهنگی و اجتماعی ساکنان در مکان ها و موقعیت های مختلف، ادراک شهری را پدید آورند . در این میان فضاهای عمومی شهرهااز دیرباز بستر کالبدی حیات مدنی و تعاملات اجتماعی شهروندان بوده اند . این فضاها از ضروریات زندگی شهریهستند و نقش بسیار مهمی در برقراری تعاملات اجتماعی دارند . فضاهای شهری مناسب و کارآمد نه تنها می توانندموجب ارتقا کیفیت محیط های شهری گردند و تاثیر مطلوبی بر ذهن شهروندان بگذارند بلکه می توانند در آنها حس تعلق خاطر نسبت به فضای شهر را به وجود آورند . یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط که مورد توجه طراحان بوده حس تعلق می باشد . پدیده ای که در جریان دادوستد میان خصوصیات کالبدی و قابل ادراک شهر و الگوها و رمزهای فرهنگی و توانایی های ذهنی و تجارب قبلی ناظر شکل می گیرد . حس تعلق به مکان از یک طرف وابسته به مشخصات و ویژگی های فردی شامل انگیزش ، شایستگی ها و شناخت افراد نسبت به مکان بوده و از طرف دیگر ریشهدر تعاملات اجتماعی و ارتباط فرد و دیگران در محیط دارد که منبعث از نیاز به تعلق به عنوان نیاز اولیه انسان می باشد در این پژوهش با توجه به اهمیت مساله احساس تعلق ، پس از آشنایی با مفاهیم حس تعلق به مکان و فضاهای شهری ، سعی شده است با رویکردی توصیفی ، تحلیلی ، نقش عوامل موثر در ارتقاء حس تعلق به مکان و ارتباط آن با فضاهای عمومی شهر مورد بررسی قرار گیرد .

کلیدواژه ها:

مکان ، حس تعلق به مکان ، شهر ، فضاهای عمومی شهر