معماری و توسعه پایدار

محیط زیست گنجینه ای است که باید به شکل پایدار مورد بهره برداری قرارگیرد اگاهی جامعه ازمحیط طبیعی اقلیم و ویژگی های سرزمینی که درآن زندگی می کند ادراک فضایی جامعه و بخشی ازآگاهی اجتماعی است معماری ایران نیز همانند معمایر سایر اقوام سازمان یابخشی ازفضای شهر و بنا است که درشکل گیری آن درزمینه زندگی و فرهنگ بطور متعادل مشارکت دارند سخن ازپایداری معماری را میتوان پندار و طراحی ساخت و سازهای آینده تعبیر کرد آن هم نه تنها باپایداری فیزیکی ساختمان بلکه پایداری و حفظ این سازه و منابع انرژی آن می باشد مسئله اصلی درمعماری جهان امروز قطع ارتباط میان معماری بومی و نیازهای مدرن است ضروری است که راه حلهای استفاده شده دردنیای قدیم را به منزله سنبلی ازراه حلهای سبز یاداوری کرد یکی ازسنبلهای معماری پایداری معماری سنتی ایرانی است که توجه به بازگشت به زمانهایی که هنوز استفاده ازانرژیهای تجدید ناپذیر متداول نشده بود میتواند راهگشای دستیابی به راه حلهای بسیارارزشمندی برای استفاده ازانرژیهای پاک دراختیارمان قراردهد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، انرژیهای تجدید پذیر ، حفاظت و توسعه ، اکولوژی