تکیه برمصالح تجدید پذیر برای رسیدن به معماری پایدار و حفظ محیط زیست نمونه موردی بتن

ازانجایی که صنعت امروزه یک صنعت انرژی بر است بیشتر انرژی مورد استفاده درآن انرژی های تجدید ناپذیرفسیلی است ضروری است که سیاستهایی اتخاذگردد که بتوانیم آلودگی محیط زیست را کاهش دهیم مصرف انرژیهای زیاد و رویارویی با حجم بالای نخاله ها و پسماندهای ساختمانی همزمان با رشد بسیارکند سیستم های بازیافتی ازعوامل تهدید کننده محیط زیست و نظام اکولوژیک هستند زبالههای ساختمانی ازمهمترین زباله هادرایران هستند که دررده دوم بعداززباله های شهری قراردارند درسالهای اخیر احداث و تخریب ساختمان ها همواره هزینه ی هنگفتی را به خود ااختصاص داده است و صرف انرژیهای فراوانی راموجب شده است تقریبا 50درصد همه مبلغ مصرفی کره زمین درحوزه ساختمانی به کارمیرود دفن این زباله ها و انباشت آنها بصورت غیراصولی مناطق شهری را با مشکلات بسیار مواجه کرده است این مسائل مارا به سمت تولید واستفاده ازمحصولاتی که درمحیط زیست اسیب کمتر می زنند پیش می برد مسلما استفاده ازموادو مصالح پایدار تجدید پذیر به میزان زیادی میتواند هم به لحاظ قابلیت استفاده ی مجدد دربنا تجزیه و بازگشت به چرخه طبیعت سازگاری با محیط زیست و نیز به لحاظ صرفه جویی درمصرف انرژی جذب و ذخیره به کارگیری انرژی های طبیعی راه کاری جهت برون رفت ازاین معضل باشد

کلیدواژه ها:

مصالح تجدید پذیر ، معماری پایدار ، محیط زیست ، بتن ، بازیافت