بررسی رابطه ی حق و خلق در هفت اورنگ جامی

چگونگی ارتباط خلق با حق، همواره یکی از دغدغه های عرفا و متکلمین بوده است . در این مقاله سعی شده است، ضمنتبیین جهان بینی عرفانی جامی، ارتباط حق و خلق، ذیل موضوعاتی فرعی همچون محبت حق تعالی به بنده و دوری و نزدیکیمحبوب و... با بررسی حکایت هایی همچون حکایت والی مصر، ولایت ذوالنون و ... بر اساس دو نوع از رابطه ی عاشقانه ورابطه ی عارفانه با حق تعالی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. نتیجه ی حاصل از پژوهش این است که جامی در زمینه ی نحوه-ی ارتباط خلق و حق بر پایه ی عشق، معتقد است که انسان نباید در این مقوله ترتیبی و آدابی بجوید، بلکه بر اساس دستورآنچه از عشق الهی در دلش بعنوان ودیعه نهاده شده، عمل کند. در مبحث ارتباط خلق و حق بر پایهی وحدت وجود، جامیمانند ابنعربی به وحدت شخصیه معتقد است و بر این باور است که وجود خدا در تمامی موجودات تجلی یافته؛ یعنی، تمامموجودات وجود خود را مدیون خدا هستند. بنابراین در این صورت ارتباط با حق نه تنها چندان دشوار نیست؛ بلکه نیاز بهگذر از مرحلهی اسفل کثرت به مرحله ی والای وحدت دارد.

کلیدواژه ها:

ارتباط خلق و حق ، هفت اورنگ جامی ، ابن عربی ، عشق عرفانی ، وحدت وجود