مبادله آب مجازی به منظور بهبود بهره وری در مصرف آب(مطالعه موردی استان ارومیه)

ایران به دلیل واقع شدن در اقلیم گرم و نیمه خشک و همچنین با رشد روزافزون مصرف آب، در سال های آتی با خطر بروز بحران آب مواجه می باشد. لذا برای مقابله با آن می بایست نسبت به انواع مصرف آب با حساسیت بیشتری برخورد شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی آب مجازی به عنوان راهکاری جهت مقابله با بحران آب می باشد. امروزه مفهوم آب مجازی یکی از موضوعات مهم در مدیریت منابع آب به شمار می رود و انتظار می رود که تجارت آب مجازی، مصرف آب را در سطح ملی و بین المللی به دلیل استفاده کاراتر و تخصصی تر از اب ، کاهش دهد. در سال های اخیر با کاهش میزان نزولات جوی، پایین بودن بازده آبیاری در حوزه آبریز دریاچه ارومیه و عدم اختصاص آب کافی برای تأمین نیاز بیولوژیکی رودخانه های منتهی به دریاچه از عوامل تشدیدکننده بحران و کویری شدن منطقه به شمار می رود. از آنجایی که تولید کشاورزی یک فعالیت پر مصرف می باشد فقدان آن مستقیماً آن را محدود می کند. در این پژوهش به برآورد آب مجازی 10 محصول باغی عمده استاندارد سال 1392 پرداخت شده و مطالعه شاخص رداست پای اب به منظور دست یافتن به اطلاعاتی از وضعیت منابع استان و توانایی منطقه برای تأمین آب مورد نیاز برای تولید داخلی ارائه می شود. به نظر می رسد بازنگری در سیاست های مدیریت منابع آب در جهت توسعه تجارت آب مجازی بر مبنای مزیت نسبی و همکاری همه بخش ها ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

آب مجازی ، بحران آب ، شاخص ردپای آب ، ارومیه ، محصولات کشاورزی