بررسی بیماری فوزاریوم بر روی درختان اقاقیای شهر سلطان آباد و مدیریت آن

گونه های مختلف اقاقیا خزانه پذیر از خانواده Fabaceae و بومی مرکز و جنوب شرقی ایالات متحده و مکزیک است. مجموعه عواملی نظیر کمبود مواد غذایی، کمبود نور، کم آبی، وجود املاح و مواد معدنی زیاد خاک، آفات و بیماری ها می توانند در ایجاد سر خشکیده درختان اقاقیا مؤثر باشند. یکی از بیماری های گزارش شده در درختان اقاقیا بیماری ناشی از قارچ فوزاریوم می باشد. قارچ فوزاریوم یکی از مهم ترین قارچ های خاکزی می باشد که در سراسر دنیا پراکنده است. علایم این بیماری به صورت زدی، تقلیل رشد گیاه، انسداد آوندی و پژمردگی یک طرفه، پوسیدگی ریشه، طوقه ، غده ، پیاز و سایر اندام های زیرزمینی ظاهر می شود. با توجه به مشاهده علایم خشکیده دیدم از دور بیگی موضعی تاج درختان اقاقیا در سطح شهرستان سلطان آباد انجام تحقیقاتی در زمینه شناسایی و کنترل عامل بیماری ضروری به نظر می رسید لذا در فروردین و اردیبهشت ماه سال 94 به منظور شناسایی عامل بیماری از درختان اقاقیا موجود در پارک قدس و بلوار سجاد بازدید و از درختان مشکوک به بیماری نمونه برداری شد. سپس قطعاتی از نواحی ریشه ، طوقه و اندام های هوایی حدفاصل بافت سالم و آلوده جدا و روی محیط کشت PDA کشت داده شد. خاله سازی قارچ به وسیله روش تک اسپور کردن صورت گرفته و شناسایی جدایش های قارچی با استفاده از کلید شناسایی نلسون و همکاران براساس ویژگی های میکروسکوپی مظاهری کلنی قارچ انجام گردید. بر این اساس از جدایه های شناسایی شده گونه Fusarium oxysporum شناسایی شد. پس از شناسایی عامل بیماری زا با استفاده از آموزش پرسنل فضای سبز، انجام عملیات به زراعی و تقویت درختان، رعایت اصول فنی و بهداشتی در خصوص هرس شاخه های آلوده و بیمار و محلول پاشی تاج و طوقه درختان بجوان با قارچ کش بنومیل نسبت به تیمار درختان آلوده به بیماری اقدام گردیدو به منظور تعیین اثر بخشی اقدامات انجام شده به طور مستمر از درختان مورد نظر بازدید به عمل آمد و با توجه به رویش سر شاخه ها و برگ های جدید و سرسبز شدن درختان تحت تیمار، کنترل عامل بیماری مؤثر و اثربخش مورد ارزیابی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

کلنی ، فوزاریوم ، اقاقیا ، PDA