بررسی تغییرات آب قابل بارش ایستگاه جو بالا رادیو سوند مشهد در فصول پاییز و زمستان دوره آماری 1991-2015

تمام بخارآب موجود از سطح زمین تا انتهای وردسپهر را آب قابل بارش گویند. آب قابل بارش یکی از مهمترین عناصر موثر بر ریزش جزو به ویژه بارش می باشد که شناخت رفتار آن همواره مورد توجه اقلیم شناسان بوده است. از این رو آب قابل بارش در بررسی تغییرات کوتاه و بلند مدت جو مورد توجه می باشد. آب قابل بارش ضمن نمایش وضعیت رطوبتی، شرایط دمایی را نیز به خوبی نشان می دهد. می توان با ردیابی تغییرات آب قابل بارش، تغییرات دما و رطوبت را نیز دنبال کرد. برای دست یابی به این منظور مقدار آب قابل بارش روزانه در ساعت های 0و12 از سال 1991تا2015 میلادی برای فصول پاییز و زمستان از روی نقشه های اسکیوتی دانشگاه وایومینگ امریکا استفاده گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، آب قابل بارش در طی شبانه روز با تغییراتی مواجه می شود. بطوریکه که در طول روز ساعت دوازده نسبت به شب ساعت صفر شاهد یک مقدار جزی در افزایش آب قابل بارش می باشیم. در فصل پاییز در بین ماه ها، ماه اکتبر، نوامبر و دسامبر به ترتیب بیشترین مقدار آب قابل بارش را دارا می باشند. در فصل زمستان در بین ماهها، بیشترین مقدار آب قابل بارش متعلق به ماه مارس و در ماه ژانویه شاهد کاهش جزئی در مقدار آب قابل بارش هستیم. در ایستگاه هواشناسی مشهد، در فصل پاییز مقدار آب قابل بارش و بارش باریده شده رو به افزایش است در صورتی که در فصل زمستان مقدار بارش باریده شده تا حدی روند کاهشی را نشان میدهد در عوض آب قابل بارش روند صعودی را به نمایش گذاشته است

کلیدواژه ها:

آب قابل بارش ، رادیو ساوند ، مشهد ، نمودار اسکیوتی