اثر بخشی آموزش برنامه شناختی- رفتاری مارتین بر تقویت کننده و سرکوب کننده های افکار دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران

پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش برنامه شناختی- رفتاری مارتین بر تقویت کننده و سرکوب کننده های افکار دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی بود. طرح تحقیق شامل طرح دو گروهی آزمایش و کنترل و اجرای پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 بود. سپس از بین دانش آموزانی که در مقیاس انگیزه و اشتیاق مارتین نمره پایین گرفتند 44 نفر به تصادف انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر گروه 22 نفر( گمارده شدند. به منظور جمعآوری داده ها برنامه شناختی رفتاری مارتین) شامل تقویت کننده های افکار: خودباوری،ارزشگذاری، یادگیری متمرکز، سرکوب کننده های افکار: اضطراب، اجتناب از شکست، کنترل نامطمئن) بر روی دانش آموزان گروه آزمایش در 16 جلسه 60دقیقهای به صورت یکبار در هفته اجرا شد. پایایی کلی و پایایی متغیرهای یازدگانه مقیاس مارتین، مورد تایید بود. برای تجزیه و تحلیل؛ جهت اثربخشی برنامه شناختی رفتاری مارتین از روش تحلیل واریانس دو راهه یا یک راهه با اندازه گیری مکرر استفاده شد. آموزش برنامه شناختی- رفتاری مارتین بر تقویت کننده ها و تضعیف کننده های افکار دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهر تهران در سه حالت (دوره زمانی) در دو گروه آزمایش و کنترل تاثیر معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

تقویت کننده ، سرکوب کننده ، افکار ، برنامه شناختی- رفتاری مارتین ، دانش آموزان