کثرت قومی و هویت ایرانی

تنوع و تکثر دینی، مذهبی و قومی و وجود خرده فرهنگهای متفاوت منطقهای از ویژگیهای جامعه ی ایران به شمار میرود. قومیت ها جلوه هایی از هویت اجتماعی افراد محسوب می شوند که براساس تعلق انسان به محل ، زبان ، نژاد، سازمان اجتماعی و گرایش های فکری و معرفتی ساخت می یابد که شناخت خویش و شناساندن خود را به دیگران را توضیح می دهند. منظومه فرهنگی ایران محصول چند هزار ساله ملتی کهن و برآیند تعمل جمعی گروه های قومی است که هویت فرهنگی ایران را شکل بخشیده اند وهر یک به سهم خود بران لایه هایی گوناگون با مولفه های مثبت و منفی افزوده اند و در نهایت در این هویت کلان فرهنگی مستحیل وخود بخشی از آن شده اند در واقع هویت فرهنگی ایران چتر گسترده و فراگیری است که درعین حال همه اقوام و گروههای قومی را درخویش جای داده است. تعاریف امروزی از هویت قومی بیشتر بر شناسه های فرهنگی نظیر زبان، مذهب، آداب و رسوم و پیشینه تاریخی استوار است که در پارادایم فرهنگی موثر بر مناسبات اجتماعی مورد بررسی قرار می گیرد. در واقع قوم ؛ اجتماعی از افراد است که دارای منش أ مشترک ، سرنوشت مشترک ، احساس مشترک و انحصار نسبی منابع ارزشمند می باشند که در ارتباط با سایر گروه ها و اقوام و براساس رموز فرهنگی مشترک در میدان تعاملی درون گروهی با کسب هویت جمعی مبدل به ما می شوند. این مقاله به بررسی رابطه و نسبتگرایش به هویت ایرانی در میان اقوام ایرانی پرداخته است. لازم بذکر است که مقاله ی موجود از رسالهی کارشناسی ارشد با عنوان طراحی خانه اقوام ایرانی با رویکرد فرهنگی برداشت شده است.

کلیدواژه ها:

تنوع ، هویت اجتماعی ، گروههای قومی ، هویت ایرانی