تاثیرمقادیر مختلف نیتروژن و محلول پاشی روی فوسین بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی ذرت دانه ای

این مطالعه به منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف نیتروزن و محلول پاشی روی بر عملکرد و صفات فیزیولوژیکی ذرت دانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل محلول پاشی نیتروژن در سه سطح می باشد 1 : 25 درصد کمتر از توصیه شده، 2-100 درصد توصیه شده ، 3-25 درصد بیشتر از توصیه شده و فاکتور دوم محلول پاشی فوسین روی در چهار سطح شامل موارد زیر می باشد : 1- عدم مصرف، 2- محلول پاشی در مرحله 4 برگی، 3- محلول پاشی دو هفته پس از مرحله 4 برگی 4- محلول پاشی در مرحله 4 برگی و همچنین دو هفته پس از مرحله 4 برگی. با توجه با نتایج به دست آمده می توان این چنین اذعان داشت که تأثیر تیمارهای محلول پاشی نیتروژن و برهمکنش آنها بر تمام صفات مورد مطالعه در سطح 1 درصد معنی دار بود در بین تیمارهای محلول پاشی نیتروژن بالاترین عملکرد (8087 کیلوگرم در هکتار) و تأثیرگذاری به تیمار 25 درصد بیشتر از توصیه شده اختصاص داشت. در بین تیمارهای محلول پاشی روی نیز تمیار محلول پاشی در مرحله 4 برگی و دو هفته پس از آن بالاترین تأثیر را نشان داد به نحوی که بالاترین عملکرد (7141 کیلوگرم در هکتار) به این تیمار مربوط بود، از طرفی کاربرد همزمان دو فاکتور آزمایش مبین آن است که در حضور تیمار محلول پاشی 25 درصد بیشتر از توصیه شده و کاربرد محلول پاشی روی در مرحله 4 برگی و دو هفته پس از آن می تواند تأثیر بسزایی بر عملکرد ذرت داشته باشد و این تیمار نیز توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

کود ، ذرت ، عملکرد