بررسی عوامل پذیرش بانکداری الکترونیکی توسط شهروندان در ایران با استفاده از بهبود مدل پذیرش فناوری

هدف از این مقاله بهبود مدل پذیرش فناوری به منظور بررسی پذیرش بانکداری الکترونیکی توسط شهروندان می باشد . عوامل سازنده شامل برداشت ذهنی از سودمندی، برداشت ذهنی از آسانی استفاده، نگرش نسبت به استفاده و تصمیم به استفاده از « مدل پذیرش فناوری » فناوری اطلاعات به عنوان متغیرهای مستقل هستند که بر متغیر وابسته استفاده از بانکداری الکترونیکی تأثیر می گذارند. با این وجود این عوامل نمی توانند رفتار کاربران را در محیط های نوظهور به درستی تبیین کنند. از این رو، در این پژوهش با بررسی مهم ترین مدل های ارائه شده در حوزه پذیرش فردی فناوری، دو سازه برداشت ذهنی از توانایی شخصی و اعتماد به مدل پذیرش فناوری افزوده شده اند. داده های این پژوهش که از میان 310 نفر از شهروندان با سن 30 تا 50 سال گرداوری شده است نشان می دهد دو عامل اضافه شده به مدل تأثیر به سزایی بر پذیرش بانکداری الکترونیکی توسط شهروندان دارند.

کلیدواژه ها:

بانکداری الکترونیکی ، پذیرش فناوری ، اعتماد ، برداشت ذهنی از توانایی شخصی