بررسی ارتباط اجتماع پذیر بودن فضاها با معماری فضاهای شهری در فرهنگسرای کوثر زنجان

صاحب نظران معتقدند وجود فضاهای عمومی برای حضور افراد ، امری در خور اهمیت و بسیار ضروری است .طراحی و ساخت یک فضای عمومی موفق که بتواند پذیرای افراد و گروه های مختلف باشد .با میزان حضور انسان در آن متناسب است . در واقع معماری و شهرسازی باید به جای تفرقه و جدایی در پی جذ ب افراد و همبستگی بین انسانها باشد اماآنچه امروز در غالب های عمومی شهری با آن مواجه هستیم وجود فضاهای اجتماع گریز است که سبب کاهش روابط و تعاملات اجتماعی افراد در این فضاها می شود . در این تحقیق با توجه به مسا لٰه بیان شده ، از طریق شناسایی مؤلفه های تاثیرگذ ار بر حضور افراد در فضاهای عمومی ، راه حل های مناسبی ارائه شده است .در ابتدا براساس مطالعه ی کتابخانه ای ، طراحی پرسشنامه و توزیع آن بین 08 افراد حاضر در سالن اجتماعات فرهنگسرای کوثر زنجان، که به صورت کاملا تصادفی انتخاب شده اند، تکمیل شده است که با توجه به کامل بودن آنها 08 عدد از بین پرسشنامه ها انتخاب شده و توسط نرم افزار تحلیلی Spss با استفاده از آمار توصیفی تحلیل شده است . سپس نقش عوامذل در افزایش حضورپ یری فضاها بررسی شده است تا مورد استفاده طراحان قرار گیرد . همچنین اثبات شده است که عواملی چذون فضاها ی باز ی کودکان ،فضاها ی مسقف جهت نشستن در فضای باز ، جداسازی مسیر پیاده و سواره در فضاهای عمومی و عوامل دیگر از این دست می توانند بر حضورپذ یری و به دنبال آن بر افزا یش تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی تاثیر بگذ ارد

کلیدواژه ها:

اجتماع پذیری ، تعامل ، معماری ، فضای شهری ، اجتماع گریزی ، فرهنگسرای کوثر