پهنه بندی اقلیمی کشت برنج در سطح استان لرستان

در امروزه با وجود پیشرفت هایی که بشر در زمینه تکنولوژی تولید و اصلاح گیاهان زراعی انجام داده است هنوز آب و هوا در محدوده وسیع و غیرقابل کنترل باقی مانده است. اقلیم نیمه خشک ایران همواره در معرض نوسان های فراوان عناصر اقلیمی در مقیاس سالانه و فصلی قرار دارد. به طوری که میزان تولید محصولات کشاورزی همبستگی بالایی با نزولات جوی روند خیزش دما دارد در نتیجه با شناخت متغیرهای مختلف مؤثر بر رشد گیاهان محصول می توان برنامه ریزی دقیقی در این زمینه انجام داد . پژوهش حاضر در راستای بررسی پارامترهای اقلیمی و تأثیرات آن بر عملکرد کشت برنج در استان به پهنه بندی اقلیمی کشت برنج در سطح این استان پرداخته است. در پژوهش حاضر از دو پایگاه داده های اقلیمی (میانگین بارش دوره رشد، میانگین درجه حرارت، دمای جوانه زنی، دمای گل دهی، دمای رسیدگی، ساعات آفتابی، رطوبت نسبی و تبخیر) و پایگاه منابع زمینی (ارتفاع، شیب و جهت شیب اراضی) استفاده شده است. نقشه هر کدام از این پارامترها در محیط GIS تهیه گردید و در نهایت با توجه به وزن هر کدام اقدام به تلفیق نهایی نقشه ها و ارائه نقشه مربوط به آن شده است. نتایج حاصل بیانگر این است که قسمت های جنوب غربی و تا حدودی قسمت های مرکزی استان شامل شهرستان های کوه دشت و بخش هایی از شهرستان های پلدختر و خرم آباد از شرایط مناسب (بدون محدودیت و محدودیت کم)، و شرق و شمال و قسمت هایی از جنوب استان شامل شهرستان های الشتر،بروجرد، نورآباد، ازنا و الیگودرز و قسمت هایی از شهرستان های پل دختر و خرم آباد از محدودیت شدید و متوسط در کشت برنج برخوردار است .

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، اقلیم ، برنج ، استان لرستان ، GIS