بررسی تاثیر افزایش تراکم خاک بر عملکرد پی های صلب در خاک های چند لایه روانگرا تحت مدل رفتاری فین-برن

یکی از پارامترهایی که موجب تشدید روانگرایی به هنگام رخداد زلزله می شود میزان تراکم خاک است. مطالعات نشان می دهند که افزایش تراکم خاک باعث کاهش خسارات به هنگام زلزله می شود. مدل سازی های محدودی در رابطه با پدیدهی روانگرایی صورت گرفته است اما در همین موارد کم نیز غالبا به هنگام مدل سازی کاهش ظرفیت برشی توده ی خاک پس از فرا رسیدن لحظه ی روانگرایی مورد اغماض قرار می گیرد.همچنین در حل های عددی موجود مدل سازی ها غالبا به صورت معادل خطی انجام شده است اما در این تحقیق با مدل کردن یک توده ی خاک 3 لایه به صورت غیر خطی و البته در دو حالت کاهش مقاومت برشی خاک پس از روانگرایی و عدم کاهش مقاومت برشی خاک؛ تاثیر افزایش تراکم خاک و افزایش عدد N حاصل از آزمایش SPT را بر نشست های زیر پی صلب بررسی شده است. همچنین تاثیر عدم به کارگیری شمع در خاک های با پتانسیل روانگرایی بالا مورد مطالعه قرار می گیرد. نرم افزار مورد استفاده برای مدل سازی411، 0، 7 flac Itasca و مدل های رفتاری مورد استفاده مدل موهر-کولمب و مدل فین-برن می باشد. در این مقاله نشستهای حاصل از روانگرایی در شرایط اشباع شدگی خاک های زیر فونداسیون مورد بررسی قرار می گیرد. درجه اشباع نیز در سطوح بالای سطح آب زیرزمینی به صورت تدریجی کاهش یافته و سطح آب زیرزمینی 5 متر و ثابت فرض خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تراکم خاک های چند لایه ، آزمایش SPT ، تحلیل دینامیکی ، فین-برن