شیوه ها و روش های نظارت بر مسئولان از منظر مدیریت علوی (ع)

نظارت بر مسئولان یکی از اصول مهم و حیاتى مدیریت در همه ی جوامع و سیستم هاست. و ضرورت پرداختن به این رکن در امر مدیریت منابع انسانی و مادی بدیهى و غیر قابل انکار می باشد. در جوامع مختلف، و در سازمان های گوناگون، مدیران با استفاده از شیوه ها و شگردهای متعددی بر کارگزاران خود نظارت می کنند، تا امور و سیاست های محول شده به آنان به نحو مطلوب و مناسبی اجرا گردد. در جامعه ی اسلامی با توجه به نقش و جایگاه ویژه ی دین در زندگی افراد جامعه و سازمان، استفاده از روش های مدیریتی که مبتنی بر تعالیم اسلامی باشد یا از آن سرچشمه می گیرد می تواند نتیجه و اثربخشی بهتری را به ارمغان آورد. در این میان الگوگیری از نظام های مطلوب مدیریتی در دوران رهبری ائمه ی اطهار علیهم السلام نیز از اهمیت خاصی برخوردار است؛ به خصوص دوران پر برکت حکومت و مدیریت الهی امام على(ع)، که یکی از نمونه های عالی و عینی در زمینه ی نظارت و مراقبت بر اعمال و رفتار کارگزاران می باشد. لذا، در تحقیق حاضر تلاش شده است با تکیه بر روش کیفی، و با استناد و استنباط از روایات نقل شده و سیره ی عملی مولای متقیان، مهم ترین شیوه ها و روش های نظارتی آن حضرت مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش گویای این حقیقت است که سیاست نظارتی امیر مؤمنان(ع) مبتنی بر سه روش عمده ی: نظارت آشکار و علنی، نظارت پنهان و مخفى و خودکنترلى یا همان تقوای کاری می باشد. که می توان با بررسی و آگاهی از سیستم و روش های نظارتی آن حضرت، گامی مهم و مؤثر در مسیر نظارت صحیح برداشت و شیوه های مناسب نظارت بر مسئولان و کارگزاران را شناخت آنها را به کار بست.

کلیدواژه ها:

نظارت ، نظارت بر مسئولان ، شیوه های نظارتی ، مدیریت علوی