قیاس تحلیلی نقش فضاهای نیمه باز بر کیفیت زندگی ساکنان در خانه های بومی دیروز و مسکن امروزی ( نمونه موردی : شهر بشرویه )

اکثریت نظری پردازان حوزه ی معماری و فرهنگ بر تأثیر شکل و کالبد فضا بر شیوه ی زندگی و رفتار انسان تأکید دارند چرا که فرم، شکل و سازمان فضایی خانه ها در یک همسایگی می تواند زندگی ساکنانش را حمایت ( پشتیبانی ) یا مختل نماید. در پژوهش حاضر به خوانش و فهم ویژگی های کالبدی- فضایی در فضاهای نیمه باز مسکونی گذشته و امروز پرداخته ایم تا از این رهگذر و انجام یک قیاس تطبیقی به تأثیر این ویژگی ها بر میزان مطلوبیت فضایی بپردازیم. روش تحقیق در این پژوهش ترکیبی بوده که شامل روش تاریخی، توصیفی و تحلیلی می باشد و در جمع آوری داده های کیفی از مطالعات کتابخانه ای، مشاهده، برداشت میدانی، مصاحبه و پرسش نامه استفاده شده و داده های کمی از طریق شبیه سازی به وسیله ی نرم افزار Ucl depthmap به دست آمده است و در نهایت برای تحلیل داده ها و نتیجه گیری از روش قیاس تطبیقی و استدلال منطقی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در خانه های بومی-سنتی شهر بشرویه فضاهای نمیه باز نقش مهمی در بروز شیوه ی زندگی و نظام های رفتاری ساکنان ایفا می کرده است و امروزه برنامه ریزان و معماران شهری به منظور حفظ برنامه ریزی جوامع بومی و احیای شیوه های نظام های رفتاری بایستی با ایجاد راهکارهایی معمارانه سعی در احیای آن رفتارها از طریق باز زنده سازی آن فضاها داشته باشند.

کلیدواژه های قیاس تحلیلی نقش فضاهای نیمه باز بر کیفیت زندگی ساکنان در خانه های بومی دیروز و مسکن امروزی ( نمونه موردی : شهر بشرویه ):

فضای نیمه بز ، شهر بشرویه ، کیفیت زندگی ، تراس