قیاس تحلیلی نقش فضاهای نیمه باز بر کیفیت زندگی ساکنان در خانه های بومی دیروز و مسکن امروزی ( نمونه موردی : شهر بشرویه )

اکثریت نظری پردازان حوزه ی معماری و فرهنگ بر تأثیر شکل و کالبد فضا بر شیوه ی زندگی و رفتار انسان تأکید دارند چرا که فرم، شکل و سازمان فضایی خانه ها در یک همسایگی می تواند زندگی ساکنانش را حمایت ( پشتیبانی ) یا مختل نماید. در پژوهش حاضر به خوانش و فهم ویژگی های کالبدی- فضایی در فضاهای نیمه باز مسکونی گذشته و امروز پرداخته ایم تا از این رهگذر و انجام یک قیاس تطبیقی به تأثیر این ویژگی ها بر میزان مطلوبیت فضایی بپردازیم. روش تحقیق در این پژوهش ترکیبی بوده که شامل روش تاریخی، توصیفی و تحلیلی می باشد و در جمع آوری داده های کیفی از مطالعات کتابخانه ای، مشاهده، برداشت میدانی، مصاحبه و پرسش نامه استفاده شده و داده های کمی از طریق شبیه سازی به وسیله ی نرم افزار Ucl depthmap به دست آمده است و در نهایت برای تحلیل داده ها و نتیجه گیری از روش قیاس تطبیقی و استدلال منطقی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در خانه های بومی-سنتی شهر بشرویه فضاهای نمیه باز نقش مهمی در بروز شیوه ی زندگی و نظام های رفتاری ساکنان ایفا می کرده است و امروزه برنامه ریزان و معماران شهری به منظور حفظ برنامه ریزی جوامع بومی و احیای شیوه های نظام های رفتاری بایستی با ایجاد راهکارهایی معمارانه سعی در احیای آن رفتارها از طریق باز زنده سازی آن فضاها داشته باشند.

کلیدواژه ها:

فضای نیمه بز ، شهر بشرویه ، کیفیت زندگی ، تراس