هنر از منظر اسلام و بررسی هنری مسجد شیخ لطف الله اصفهان

پروردگار مسجد را به مثابه خانه همیشگی مسامانان برای عبادت تعیین کرد.مکانی که تجسم «بازآفرینی» و «تکرار» هماهنگی، نظم و آرامش طبیعت است و مسلمانان با نماز گزاردن در مسجد به تعبیری به آغوش طبیعت باز می گردند. هنر اسلامی مبتنی بر معرفتی است که خود سرشت روحانی دارد؛ معرفتی که استادان هنر سنتی آن را «حکمت» نا منهاده اند چون در سنت اسلامی با بغه عرفانی روحانیت آن، خردمندی و روحانیت از هم جدایی ناپذیرند و وجوه مختلف یک حقیقت به حساب می آیند، حکمتی که هنر اسلامی بر آن استوار است چیزی جز جنبه خردمندانه خود روحانیت اسلامی نیست. مسجد نمادی بی نظیر از معماری اسلامی و نمایشگاهی از هنر اسلامی است و اسلام عالی ترین شکل هنر را در معماری و بویژه معماری مساجد به نمایش گذاشته است، از طریق معماری اسلامی، جلوه هایی عظیم از شکوه اسلام عرضه می شود که هر بیننده ای را جذب کرده و تحت تدثیر قرار می دهد. مسجد شیخ در نگاهی اثری هنری اسلامی است و آن موقعی است که در نگاه انسانی او را یک قدم به خدا نزدیک تر کند و در نگاهی دیگر با نگاه عتیقی گونه فاقد این خصوصیت است.

کلیدواژه ها:

نزدیکی به خدا ، معماری مساجد ، حکمت ، هنر اسلامی ، سنت اسلامی